نام او فاطمه است. فاطمه وصفى است از مصدر فطم و فطم در لغت عرب بمعنى بریدن، قطع کردن و جدا شدن آمده است. این صیغه که بر وزن فاعل معنى مفعولى مى‏دهد، به معنى بریده و جدا شده است. فاطمه از چه چیز جدا شده است؟ در کتاب‏هاى شیعه و سنى روایتى مى‏بینیم که پیغمبر فرمود او را فاطمه نامیدند، چون خود و شیعیان او از آتش دوزخ بریده‏اند  مجلسى از عیون اخبار الرضا و او باسناد خویش از على بن موسى الرضا و محمد بن على (ع) و آنان از مامون و او از هارون و او از مهدى و او به سند خویش از ابن عباس روایت کنند که:وى از معاویه پرسید مى‏دانى چرا فاطمه را فاطمه نامیدند؟ گفت نه! ابن عباس گفت چون  او و شیعیان  او به دوزخ  نمى‏روند (.بحار ص 12 ج 43.)

عایشه همسر پیغمبر (صلى الله علیه و آله) مى‏گوید: «هرگاه فاطمه بر پیغمبر (صلى الله علیه و آله) وارد مى‏شد حضرت از جا برمى‏خاست و سر او را مى‏بوسید، و در جاى خود مى‏نشانید. ( نگاه کنید به اعلام الوراى طبرسى - باب ششم، و کشف الغمه اربلى، باب فضائل فاطمه زهرا علیها السلام، و فضائل الخمسه، من الصحاح السته.)

امروزه به علت گرایش درونی انسان ها بالاخص جوانان، به مسائل عرفانی و پیمودن راه عرفای بزرگ کسانی وجود دارندکه به اسم تصوف و عرفان ،آنان را جذب و از اسلام واقعی و تشیع  ناب محمدی(صلی الله علیه وآله)، که همان سیره ائمه اطهار وعرفای بزرگ اسلام است دور می کنند.

 لذا ما در این وبلاگ بر آنیم تا این تفکرات دروغین والحادی را نقد و اسلام ناب  را با ادله و منابع مستند برای جوانان نشان دهیم، از تمامی عاشقان اهل بیت خواهشمندیم مرا در این راه یاری دهند نظرات و کمک شما موجب غنای بیشتر مطالب خواهد بود